GEÇECEK ÇÜNKÜ GEÇMEK ZORUNDA

Çaresizlik .. Bilmiyorum iliklerinize kadar hissettiğiniz dönemleriniz hiç oldu mu ? İnsan o zamanlarda daha da iyi anlıyor ki sana senden başka kimseden hayır yok.Hayatta parlarken çevren hep kalabalıktır herkes seni sever parlaklık azaldıkça anlarsınız ki sizi gerçekten sevenler kalmış yanı başınızda.Parlaklığın azaldığına şükreder olmuşsunuz bir bakmışsınız da..Çünkü ancak o dönemlerde görebiliriz gerçek dostlarımızı,değer verdiklerimizin gerçek kimliklerini.Baktık hala yanı başımızdalar daha çok kenetlenir,daha çok kıymet biliriz..

Kimse çaresiz kalmadıkça sınırlarını keşfedemez.Kim bilir kaç kez yalnız,çaresiz,zor durumda kalmış ve kendi gücümüzü fark etme imkanı bulmuşuzdur.Dayanamayız sandığımız kim bilir nice acılara dayanmışızdır. Bu zamanlar da bize düşen şey yaşadıklarımızı çevirmek.. Nasıl mı ?? 

Yaşadığımız her şeyi büyümek ve gelişmek için bir fırsata dönüştürmek elimizde..Çaresizliğimiz  hayata karşı dönüşmek için kullandığımız bir silahımız olsun.Yaşıyorsak yaşamak için bir nedenimiz muhakkak var demektir.O nedene sıkı sıkı tutunup bu da geçer yahu diyebilmek gerek ..Yaşarken hiç geçmeyecekmiş gibi gelen nice sıkıntılar,nice çaresizlikler gelmiş geçmiştir.Neler neler atlattık bunu da atlatırız öyle değil mi ? Hayat başımıza nelerin geleceğini kestiremediğimiz sürprizlerle dolu bir yolculuk.Bazen dibe çökmek bazen en yükseklere uçmak da hayata dahil.. Hatta en yükseklere uçabilmek için en dibe çakılmak gerektiğine inananlardanım desem ?? Tarih içinde bu hikayeleri barındıran bir sürü örneklerle dolu..Unutmayın olur mu ?GEÇECEK ÇÜNKÜ GEÇMEK ZORUNDA ..


BEHÇET NECATİGİL'İN MUHTEŞEM DİZELERİYLE VEDALAŞIM O VAKİT 

Sular yükselince, balıklar karıncaları yer.
Sular çekilince de karıncalar balıkları yer.
Kimse bugünkü üstünlüğüne ve gücüne güvenmemelidir.
Çünkü kimin kimi yiyeceğine.
“Suyun akışı” karar verir.

Gidene kal demeyeceksin.
Gidene kal demek zavallılara,
Kalana git demek terbiyesizlere,
Dönmeyene dön demek acizlere,
Hak edene git demek asillere yakışır.
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme,
yoksa değersiz olan hep sen olursun.

Düşün… Kim üzebilir seni senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Herşey sende başlar, sende biter.
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme,
tükettirme içindeki yaşama sevgisini.

Hep hatırla: “Çaresizseniz, Çare “sizsiniz”

Behçet Necatigil